دانشکده در رسانه

تنها پناه و تکیه‌گاه مردم ایران در دوران کرونا «خانواده» بود

تنها پناه و تکیه‌گاه مردم ایران در دوران کرونا «خانواده» بود

عضو هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی با طرح این سوال که چه نهاد، بخش و یا چه فضایی از زندگی اجتماعی در دوران کرون توانست دست انسان‌ها را بگیرد، گفت: خود افراد هم متوجه می شوند که در چنین شرایطی تنها حمایت مطمئن از طریق نهاد خانواده دریافت می‌شود؛ زیرا فعالیت نهادهای مختلف از جمله بازار، سیاست و حتی نهادهای مذهبی هم در این موضوع، قابل مقایسه با نهاد خانواده نیست؛ لذا من فکر می‌کنم که در کوتاه مدت موجب می شود جایگاه نهاد خانواده تثبیت شود.

ادامه مطلب
۱۰ درصد مردم به رعایت بهداشت فردی مقید نیستند

۱۰ درصد مردم به رعایت بهداشت فردی مقید نیستند

عضو هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی با اشاره به انجام طرح پژوهشی «وضعیت رفتارهای پیشگیرانه مردم در سطح جامعه» و نتایج این طرح اظهارداشت: بر اساس این طرح، آغاز آموزش مهارت‌ها و توصیه‌های بهداشتی از طریق رسانه‌های جمعی از اوایل اسفند ماه، رفتارهای پیشگیرانه مردم جامعه را می‌توان در دو سطح در نظر گرفت: سطح نخست، رفتارهای پیشگیرانه فردی و سطح دوم، میزان رفتارهای پیشگیرانه جمعی هستند.

ادامه مطلب
موانع گفتاری در گویندۀ سخن، بر اساس ارتباط کلامی و غیرکلامی اثر انتقال پیام را می‌کاهد

موانع گفتاری در گویندۀ سخن، بر اساس ارتباط کلامی و غیرکلامی اثر انتقال پیام را می‌کاهد

کارگاه مهارت آموزی ارتباط موثر در خانواده برای والدین دانشجویان دانشگاه علامه طباطبائی با تدریس منصور فتحی، عضو هیئت علمی گروه مددکاری اجتماعی دانشکده علوم اجتماعی به صورت آنلاین و به همت واحد ارتباط خانواده و دانشگاه معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی برگزار شد.

ادامه مطلب
چرا در جذب دانشجویان بین‌المللی موفق نیستیم؟

چرا در جذب دانشجویان بین‌المللی موفق نیستیم؟

«ناتوانی در جذب دانشجویان خارجی، بدون تردید به شتاب رشد علمی در کشور آسیب می‌زند و رقابت‌پذیری دانشگاه‌ها، اعتماد به نفس و انگیزه‌های حرفه‌ای را کاهش می‌دهد و در مجموع قدرت مانور کمتری برای مراکز علمی ایجاد می‌کند»

ادامه مطلب
مسعود عالمی نیسی: شب‌نشینی نداریم چون خانواده‌ها وجه مشترکی ندارند

مسعود عالمی نیسی: شب‌نشینی نداریم چون خانواده‌ها وجه مشترکی ندارند

روزی روزگاری، هنوز مردم ما دست به موبایل نشده بودند و این همراه دردسرآفرین، تا این اندازه ما را به خودش مشغول نکرده بود؛ گروه‌های فامیلی و دوستان هم به جای این‌که در گروه‌های مجازی تشکیل شود، حقیقی بود؛ اگر می‌خندیدیم، باهم بودیم و اگر غم داشتیم، کنار هم بودیم

ادامه مطلب