میز گرد ایدز، آنچه هست و نمی دانیم

نشست تخصصی «ایدز، آن چه هست و نمی دانیم» با همکاری مؤسسه رحمان، رأس ساعت 13:30 روز دوشنبه 29 آذر در سالن ارشاد دانشکده علوم اجتماعی و با حضور چند تن از پزشکان فعال در حوزه مطالعات ایدز، مددکاران اجتماعی و جمعی از اساتید و دانشجویان علوم اجتماعی برگزار گردید. در ابتدای این نشست، دکتر ابراهیم اخلاصی، عضو هیأت علمی دانشکده علوم اجتماعی، ضمن معرفی میهمانان اصلی دعوت شده در نشست و خوشامد گویی به دیگر حاضران جلسه، به بیان نقدهای وارد بر سنت زیست پزشکی از منظر اجتماعی و اخلاقی پرداخت. دکتر اخلاصی، با تأکید بر این که امروزه مواجهه منطقی و معقول با بیماری های مزمن، از قبیل ایدز، مشروط به ملاحظه سایر وجوه فرازیستی انسان، از قبیل ابعاد فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی است، نقد اساسی وارد بر زیست پزشکی را فروکاهش انسان به بُعد زیستی وی و تمرکز به بر «بیماری محوری»، به جای «بیمار محوری» دانست و اظهار داشت: در تلقی زیست پزشکی، «پزشک» در مقام یک کارآگاه، به کشف و در نهایت درمان بیماری، به عنوان یک پدیده مستقل از فرد که تحت تأثیر عوامل دیگر هم چون میکروب و ویروس ایجاد شده است، می پردازد. از نگاه ایشان، توفیق کمتر الگوی زیست پزشکی در درمان و پیشگیری از بیماری های مزمن، در مقایسه با بیماری های حاد، از این منظر قابل مطالعه و بررسی می باشد. بر این اساس، لازم است مقوله فرهنگ، جامعه و مناسبات اجتماعی در فرایند سیاست گذاری های نظام سلامت و درمان جهت کنترل بیماری های مزمن مورد توجه قرار داده شود. مطالعات نشان می‌دهد پیشرفت‌های قابل ملاحظه در کنترل ایدز در جوامع توسعه یافته ناشی از ملاحظه ابعاد اجتماعی و سیاسی و نیز دیگر زمینه‌های مختلفی بوده است که بیماری در آن رخ می‌دهد. در ادامه این نشست، دکتر امید زمانی به عنوان پزشک و فعال مدنی، به بیان نقطه نظرات و دیدگاه های خود درباره بیماری ایدز و نیز نقش ملاحظات اجتماعی و فرهنگی در کیفیت پرداختن صحیح به این بیماری پرداخت. زمانی در این باره اظهار داشت: «افرادی که پس از کشف آزمایش‌های ایدز شناسایی شدند، عموماً از گروه‌های خاصی مانند معتادان تزریقی بودند که باعث شد از‌‌ همان ابتدا با متلایان به ایدز با انگ و تبعیض برخورد شود.». ایشان هم چنین، با یادآوری ضرورت اصلاح برداشت‌های نادرست در مورد ایدز، بر این نکته تأکید کردند که فرد مبتلا به ایدز مشکلی برای کار کردن ندارد، یا کودکی که HIV مثبت است می‌تواند به مدرسه برود. این نگاهی است که رسانه‌ها باید در جامعه بوجود بیاورند.». دکتر زهرا واعظی، پزشک و فعال مدنی در حوزه حقوق زنان، با اشاره به اینکه ۳۲ هزار و ۶۷۰ نفر مبتلا به ایدز شناسایی شدند، گفت: «تخمین ما این است که بیش از ۵ و نیم برابر این آمار مبتلا به ایدز در کشور داریم، نگرانی که الان وجود دارد تغییر شیوع این بیماری در کشور است.»؛ وی در این باره بیان داشت که در فاز نخست، بیشترین ابتلاء به ایدز از طریق اعتیاد و معتادان تزریقی و سرنگ های آلوده صورت می گرفت، این در حالی است در شرایط موجود، علت عمده ابتلا به ایدز وجود روابط جنسی نامطمئن و خارج از مناسبات مشروع جامعه می باشد. در این نشست، فاطمه صالحی (مددکار اجتماعی) نیز نقش سازمان های مردم نهاد (سمن‌ها) در کنترل و پیشگیری از ایدز را مورد تأکید قرار داد و با بیان این که سونامی ایدز در راه است، گفت: «باید هشدارهای مربوط به این موضع را جدی بگیریم. اگر در کار هر یک از سازمان‌های درگیر با ایدز خللی رخ دهد، می‌تواند به فاجعه اجتماعی ختم شود.». نشست مذکور، با بیان تجربه زیسته بیماری ایدز از سوی دو تن از اعضای گروه مادران سلامت و پرسش و پاسخ دانشجویان به پایان رسید.