بررسی ابعاد و پیامدهای افزایش فاصله سن بلوغ زیستی و سن بلوغ اجتماعی- اقتصادی

نشست تخصصی« بررسی ابعاد و پیامدهای افزایش فاصله سن بلوغ زیستی و سن بلوغ اجتماعی- اقتصادی» با حضور اساتید و کارشناسان حوزه‌های مختلف جامعه‌شناسی، مددکاری اجتماعی، پزشکی و روان‌شناسی، شنبه 20 آذر ماه 1395 به مناسبت هفته پژوهش در سالن ارشاد دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی با حضور دانشجویان برگزار شد. در این نشست ابعاد مختلف پدیده افزایش فاصله بین بلوغ زیستی و بلوغ اقتصادی اجتماعی از منظر رشته‌ها و رویکردهای مختلف مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدای جلسه دکتر ابراهیم اخلاصی، عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی ضمن خوش آمدگویی به حضار، به بیان برخی آمار مربوط به تحولات سن بلوغ و سن ازدواج، و همچنین یافته‌های برخی مطالعات در این زمینه پرداختند. سپس دکتر علی جنادله عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، محورهای اصلی نشست را در چند محور شواهد و واقعیت‌های اجتماعی مربوط به پدیده مورد بحث، شرایط تشدید کننده و مساله ساز افزایش این فاصله، پیامدهای احتمالی افزایش فاصله سن بلوغ زیستی و سن ازدواج و همچنین، رویکردهای مختلف سیاستگذاری موجود در این زمینه مطرح کرد. در ادامه جلسه خانم دکتر لادن زاهدی از فرهنگستان علوم پزشکی، ضمن اشاره به تمایز بین انواع مختلف بلوغ زیستی، بلوغ هوشی و بلوغ هیجانی، به مشخصات و ویژگی‌های هریک از این مراحل پرداختند. دکتر منصور فتحی نیز در صحبت‌های خود به علل و عوامل ساختاری و فرهنگی موثر بر کاهش سن بلوغ زیستی و افزایش سن ازدواج پرداختند. خانم دکتر امینی، دیگر شرکت کننده در این نشست، پیامدهای احتمالی این پدیده را مورد توجه قرار داده و به چالش‌های پیش‌رو در این زمینه اشاره کردند. مجموع بحث‌ها و صحبت‌های ارائه شده در نشست نشان می‌دهد که جامعه ما با این پدیده روبرو بوده و افزایش این فاصله به دلیل ریشه داشتن در دو دسته عوامل ساختاری و نگرشی امری اجتناب‌ناپذیر می‌باشد. همچنین در سطح سیاست‌گذاری در مجموع سه رویکرد در مواجهه با پدیده یاد شده وجود دارد: رویکرد اول مبتنی بر خویشتنداری، رویکرد دوم مبتنی بر آموزش‌های جنسی و رویکرد سوم، تسهیل ازدواج می‌باشد. هر یک از این رویکردها قرین با فرصت‌ها و محدودیت‌هایی است که گزینش یکی از آنها یا بکارگیری ترکیب متناسبی از این سیاست‌ها نیازمند مطالعه عمیق‌تری می‌باشد.